Vooraan op de planning vandaag staat de Kinkaku-ji tempel, ook wel bekend als het Gouden Paviljoen.

🚌 Naar Kinkaku-ji #

Ik heb al eerder geklaagd over de drukte bij de toeristische trekpleisters, maar dit was het toppunt. Het begon met de reis er naar toe, er gaat bus rechtstreeks vanaf het hotel naar de Kinkaku-ji, maar die was overvol. Zo vol, dat ik er niet in kon, de volgende bus was ook vol, maar ik kon er nog net bij. Helaas was er ook een stel toeristen die hadden besloten om met een klein kind in een kinderwagen de bus in te gaan, en die moest constant huilen. De buschauffeur riep meermaals om dat de kinderwagen ingeklapt moest worden, en dat ze het kind stil moesten krijgen, maar dat werd genegeerd.

Toen ik een zitplek had weten te bemachtigen zag ik wat prachtige Engrish op de kaart in de bus. Ik kan niet wachten om naar het “Canference center” te gaan.

Toen we na een half uur eindelijk bij de Kinkaku-ji aankwamen, begon het te regenen. Ik had alleen een hoodie aan, gelukkig had ik wel een parapluutje bij me. Maar ik had geen zin om door de regen te lopen, dus ik besloot om de dichtstbijzijnde convenience store in te duiken (een Lawson), een kopje koffie te kopen, en te wachten tot het droog werd.

⛩️ Kinkaku-ji #

Kinkaku-ji is een Zen Boeddhistische tempel, en is een van de bekendste tempels in Japan. Origineel gebouwd in 1397, en herbouwd in 1955 na een brand. Dus hij past technisch gezien in de categorie “nep”.

Ik heb het echt getroffen met de late herfst, de bomen zijn prachtig gekleurd.

Bij de eerste toegangspoort, koop je voor ¥ 500 (€ 3,10) je talismanachtig ticket.

Dan mag je naar binnen, en loop je de eerste tuin in. Deze is mooi aangelegd, heel geordend, en ontworpen. Wat een contrast is met de meer wilde tuin waar dit bekend om is.

Aan het eind van het eerste pad maak je een bocht om het Kuri (庫裏) gebouw heen.

Al snel komt de vijver in zicht.

En dan zie je het Gouden Paviljoen. Helaas is het bijna onmogelijk om een foto te maken zonder hordes toeristen erop. Dus gewoon langs de Chinese toeristen gaan, en aan de rand van het water gaan staan om het paviljoen te fotograferen.

Met de bomen op de achtergrond, en de reflectie in het water, is het een prachtig gezicht.

De andere kant van de vijver, als je je omdraait van het paviljoen, is ook mooi.

Vanaf hier loop je verder door de tuin, langs verschillende gebouwen.

Helaas is het onmogelijk om een foto te maken zonder hordes toeristen erop. Het voelt hier drukker dan in Disneyland.

Dan kom je ook dicht bij het paviljoen, helaas mag je er niet in. Boven op het dak zit een gouden hōō (feniks).

Maar wederom is de ervaring nogal verpest.

Er is geen mooie boom waar geen toeristen onder staan om selfies te maken.

Aan de rand van het pad zijn er alsnog interessante dingen te zien. Zoals hier, een waterbron, Gankasui (巌下水), waar Ashikaga Yoshimitsu zijn handen had gewassen. Hij was de derde shogun van de Ashikaga shogunaat, en de bouwer van het Kinkaku-ji paviljoen.

Anmintaku, de “vijver van de rust”, met de witte slang pagode op een klein eilandje in het midden. Het klopt dat het daar rustig is, want je mag er niet komen.

Half hangend over een hekje, en met een beetje zoomen, kon ik deze foto maken. Helaas is het bijna onmogelijk om een foto te maken zonder hordes toeristen erop.

Richting het einde van het pad staat Sekka-tei, een klein rustiek theehuis tussen de esdoorns.

Hiernaast was ook een café waar je tegen een astronomisch bedrag een kopje thee en een traditioneel Japans zoetje kon kopen.

Bij de uitgang staat Fudodo (不動堂), een hal gewijd aan Fudo Myo-o, de onwankelbare wijsheidskoning.

Aan het einde van de tuin is een lang éénrichingspad terug naar de straat

Nog een laatste mooie foto van een boom.

De tuin was prachtig, maar ik had niet het gevoel dat ik er echt van kon genieten.

🚌 Wat nu? #

Het originele plan was om daarna naar Ginkaku-ji te gaan, het Zilveren Paviljoen. Maar toen ik de drukte bij de bushalte zag besloot ik om de rustigste bus te nemen naar het station waarvan ik overmorgen de trein naar Osaka neem. Om alvast mijn zitplaats in de “Premium Car” te reserveren.