Het is de laatste dag in Nagoya, het is prachtig weer, en vandaag staat het Tokugawa kunst museum/tuin en het Toyota-museum op de planning. Het Tokugawa kunst museum is gevuld met een collectie van kunstvoorwerpen van de Tokugawa-clan, deze clan regeerde Japan tijdens de Edo periode van 1603 tot 1868. Het museum is gevestigd het voormalige landgoed van de Owari afdeling van de Tokugawa-clan in de Ōzone wijk van Nagoya.

Ik heb bij de ingang van het museum een dubbel kaartje gekocht voor het museum en de tuin voor ¥2970 (€18,42).

Het gebouw is gebouwd in de Imperial Crown Style. De woning die er oorspronkelijk ook stond is in 1945 verwoest tijdens het Amerikaanse bombardement van Nagoya. De zwarte toegangspoort (Kuro-mon) van de foto hierboven heeft samen met het huidige museumgebouw de bombardementen overleefd. De foto is scheef, maar mijn excuus is dat het gebouw oud is en op een heuvel staat.

Het museum heeft een grote collectie van kunstvoorwerpen, waaronder schilderijen, keramiek, lakwerk, textiel, kalligrafie, en zwaarden. Het meeste was mooi en interessant, maar de zalen vol kalligrafie die ik niet kan lezen en er uit ziet als dunne krabbels waren niet mijn favoriet. Maar daar mag ik geen foto’s van maken, maar wel van dit kleine binnentuintje waar je naar kan kijken en reflecteren.

Hier was ook een theeruimte, maar die was gesloten.

Tussen het hoofdgebouw en een bijgebouw was een glazen tunnel met uitzicht op de entre van het andere gebouw.

🌳 Tokugawa tuin #

Naast het museum is de prachtige Japanse tuin die bij het voormalige landgoed hoort. In 1932 is de tuin geopend voor het publiek, en was te bezichtigen voor tot 1945. Tijdens de bombardementen is het verwoest, en pas in 2004 is de tuin gerestaureerd.

Het blijft leuk om te zien hoe zo’n rustige plek in het midden van de stad kan zijn. Helaas was de rust redelijk verstoord doordat er meerdere nieuwshelikopters in de buurt vlogen. Ik ben er nooit achter gekomen waarom, maar het was wel een beetje jammer.

In de grote vijver zwommen een paar koikarpers, deze waren erg lastig te fotograferen.

Het hoogteverschil tussen verschillende geeft het een gevoel of je door wilde natuur loopt.

Er was zelfs een klein watervalletje.

Op een grasveldje lagen allemaal parasollen, kunst?

Na mijn rondje zag ik waar alle vissen waren, bij de andere ingang van de tuin.

Hier was ook een kleine boot garage.

Het was een erg mooie tuin, en ik ben blij dat ik het heb kunnen zien op een zonnige dag. Ik zou het zeker aanraden als je in Nagoya bent.

🚗 Toyota Tecno museum #

Naast de Tokugawa-clan is Nagoya ook bekend voor Toyota (ookal komt dat uit het stadje “Toyota” net ten oosten van Nagoya). Dicht bij het centrum van Nagoya is het Toyota Tecno museum (officieel het Toyota Herdenkingsmuseum voor Industrie en Technologie), dit museum is gevestigd in de oude roodstenen textielfabriek.

Toyota was oorspronkelijk een weefgetouwenfabrikant, en is pas in 1933 begonnen met het maken van auto’s. Het museum heeft een grote collectie van oude weefgetouwen, industriële machines, en een paar auto’s. Wat ik niet wist is dat er een tweede museum is (in het oosten van Nagoya) met een grotere collectie van auto’s en andere voertuigen.

Toegang was ¥1000 (€6,20), en ik kon meteen aansluiten bij de volgende rondleiding. De rondleiding was in het Japans en meer dan de helft van het kleine groepje sprak geen Japans, maar dit weerhield de gids er niet van om alles enthusiast in het Japans te vertellen en te laten zien.

Ik had geen tijd om alles te fotograferen, maar ik heb enorm veel geleerd over katoenspinnen, en weven door de jaren heen.

In de ruimte tussen de de weefgetouwen en zware machines stond een display van de verschillende soorten robots die Toyota heeft gemaakt.

Nu door naar de auto’s, en autoproductie. Een reproductie van de eerste Toyota-autofabriek, een schuur.

Een neppe assemblagelijn van de Toyoda AA, de eerste auto van Toyota.

De schuur uit en om de hoek is de grote zware machine hal met een paar auto’s.

Hier is goed te zien hoe het idee was om alles op het frame van de auto te monteren, zodat je overal makkelijk bij kon, en het chassis er overheen kon zetten.

Dit is de Toyota ESV, een conceptauto uit 1973. Dit was de eerste auto allerlei veiligheidsvoorzieningen, zoals airbags, ABS, schokabsorberende bumpers, en kreukelzones. Vanuit deze hoek ziet het er nog wel normaal uit, een beetje een rare bumper.

Maar vanaf de zijkant is de “interessante” vorm van de auto goed te zien. Alsof ze opeens bedachten dat ze geen ruimte meer hadden.

Een eerste generatie Prius, deze was in 1997 geïntroduceerd en alleen beschikbaar in Japan. Op de achtergrond zie je een nieuwe Prius, maar die kun je buiten ook vinden.

Even een pauze van de auto’s, het is nu tijd voor de zware machines. Dit is een 600 ton pers die gebruikt werd om auto-onderdelen te stempelen.

Een van de eerste automatische lasrobots, deze werd gebruikt om de carrosserie van de auto’s te lassen.

Hier is in drie stappen te zien hoe moderne auto’s worden gelast. De zijkanten (los gestempeld) worden eerst tegen de auto gerukt, en gelast.

Dan wordt het dak er overheen geplaatst, en gelast.

En dan kan de volgende auto er alweer aan komen.

Nu weer terug naar wat auto’s.

De tweede generatie Toyopet Corona, deze was in 1964 geïntroduceerd. Het oude broertje van de Corolla.

Hiernaast staat de eerste generatie Toyota Corolla, deze was in 1966 geïntroduceerd.

Tot nog dik in de jaren 80 maakte Toyota auto’s met zijspiegels die op de spatborden zaten. Zoals deze Toyota Soarer uit 1981.

Dan nu de prachtige Toyota 2000GT uit 1965, een van de eerste Japanse sportauto’s, als ze nu verkocht worden gaan ze voor bijna één miljoen euro. De auto is ook bekend van de James Bond film You Only Live Twice, waar speciale cabriolet versies in voorkomen. Maar dit is geen “gewone” 2000GT, dit is een elektrische versie van de Toyota 2000GT, speciaal gemaakt voor de een elektrische rally.

Van oud naar nieuw(er) de Lexus LFA uit 2010, dit is één van de 500 die gemaakt zijn. De eerste Japanse productieauto met een V10 motor, en een topsnelheid van 325 km/h. Een prachtig stukje techniek, ben blij dat ik er een in het echt heb kunnen zien.

🚌 Bus #

Het was sluitingstijd, maar gelukkig was er een bus die direct naar het station gaat. Deze was uniek, want hij was te laat. Nu moet ik wel toegeven dat het nu spits was, er wegwerkzaamheden waren, en hij maar een paar minuten te laat was.

Iets grappigs is dat boven de chauffeur een speciaal houdertje is voor zijn omamori (お守り), hoogstwaarschijnlijk een amulet voor verkeersveiligheid. Dit zit naast de sticker die je vertelt dat er een camera is die de chauffeur in de gaten houdt.

Inplaats van alleen “stop”, of zoals in Amsterdam helemaal niks, staat er een hele uitleg op de knopjes, en naast de knopjes. Als er een stop is aangevraagd, dan licht er tekst op boven alle knopjes die je vertelt dat de bus stopt bij de volgende halte.

Onderweg zag ik een waardetransportwagen van het merk “ALSO” die ik al vaker had gezien, maar niet wist wat de naam betekende. Het is een dochterbedrijf van de ShinMaywa conglomeratie, die ook vliegtuigen maakt voor de Japanse luchtmacht.

🌆 Avond eten en terug naar het hotel #

Ik had op Google maps een restaurantje gezien tussen mijn halte en het hotel. Hier heb ik lekker een paar kipgerechten gegeten voor ¥2880 (€17,86).

Onderweg naar het hotel heb ik nog even een foto gemaakt van de mooie straat.

Morgen is het alweer tijd om naar Kyoto te gaan, en ik heb zin in alle mooie tempels en tuinen die ik daar ga zien.