Op vrijdag 27 oktober 2023 ben ik aan mijn reis begonnen met mijn vlucht van Amsterdam Schiphol AMS naar Seoul Inchon ICN. De vlucht stond gepland voor 21:20, maar ik weet uit ervaring dat niks op Schiphol soepel gaat, dus ik was er om 18:15.

Het vliegveld inkomen

Na de traditionele chaos voor de terminal kon ik meteen doorlopen langs de rij bij de incheckbalie naar via het “Sky Priority” pad omdat ik business class vloog. Koffer afgegeven, en dan onderweg naar de security check.

Blijkbaar heeft Korean Air niet het geld uitgegeven om ook priority te krijgen bij de security check, dus daar moest ik wel in de rij staan. Gelukkig was ik dit keer niet gekozen voor een extra controle, dus ik kon meteen doorlopen naar de douane. Het lijkt niet alsof er een optie was voor “Sky Priority” bij de douane, dus daar moest ik ook in de rij staan.

De lounge

Het is tijd om naar de lounge te gaan, met mijn ticket kon ik naar de KLM Crown lounge 52, dus daar ben ik heen gegaan. De lounge was niet heel druk, dus ik kon een mooi rustig plekje vinden om voor het raam te zitten. Helaas was het uitzicht niet geweldig door een “tijdelijke” constructie voor de terminal.

Ik heb genoten van een broodje en een “poke bowl” met een glas Cola. Bowl

Een half uur na de geplande aankomsttijd van de Boeing 787-9 Dreamliner HL8085 die mij naar Seoul zou brengen, kwam het vliegtuig aan bij de gate. Korean Air logo op de motor

Boarding

Volgens de borden begon boarding om 20:40, dus ik vertrok 10 minuten van tevoren vanuit de lounge naar de gate. Die was gelukkig niet ver weg, dus ik was er al snel. Hier vond ik een menigte mensen, en het vliegtuig achter heel spiegelend glas. Als je je afvraagt wat de tekst naast de neus is, dat is “Korean Air” in het Koreaans. HL8085

Na 5 minuten wachten viel mij op dat de crew nog bij de gate stond, dat is geen goed teken. Vlak daar na werd omgeroepen dat de boarding tijd naar 21:10 was verplaatst. Dus ik ging maar even zitten. Om 21:05 werdt er in het Koreaans, Engels, en Nederlands (met een robot stem) omgeroepen dat de hulpbehoevende passagiers en die met kinderen mochten gaan boarden. Toen was er onduidelijkheid omdat de bordjes voor “Sky Priority” al waren neer gezet, maar niemand de rij in mocht. Uiteindelijk werd er om 21:20 (de originele vertrektijd) omgeroepen dat de “Sky Priority” rij open was, in het Koreaan, Engels, en Nederlands (de nasale robot stem begon mij nu wel te irriteeeeeeren). Nadat een man van security mijn paspoort had gecontroleerd, en de boarding pass had gescand, mocht ik doorlopen naar het vliegtuig.

Voor het opstijgen

Na bij de deur begroet te zijn door de stewardess, nam ik plaats in mijn stoel voor de 11 uur en 30 minuten vlucht, 8B. Mijn zicht vanaf mijn stoel Met het prachtige uitzicht door mijn raam. Geen uitzicht

Na een tijdje kwam de stewardess langs met een selectie non-alcoholisch welkoms drankjes: water, sinaasappelsap, of mijn keuze guava sap. Nadat iedereen zat kwam ze langs om de keuze voor het eten op te nemen, een menukaart was beschikbaar in het gat naast de stoel. Menukaart links Menukaart rechts Ik ging voor de Koreaanse “Bibimbap” voor het diner, en het roerei voor het ontbijt.

Na nog wat meer vertraging omdat ze een tug moesten zoeken, en daarna moesten we nog even wachten omdat er een vliegtuig achter ons stond. Dus ben ik het In-Flight Entertainment systeem maar een gaan doorkijken, en dat was erg verouderd en traag. Ook werd ons geïnformeerd dat de achterste twee toiletten voor “Prestige class” geen stromend water hadden in de wasbak, maar die voor in het vliegtuig wel. De zoals te zien op de foto, mist de Polderbaan van de luchtfoto’s, die is pas in 2003 geopend, dat is 20 jaar geleden. IFE scherm

Uiteindelijk zijn we om 10:21, 1 uur en 1 minuut later dan gepland, opgestegen van de Kaagbaan 24.

De vlucht

Na een soepele klim werd er al snel aan de dinerservice begonnen, met glaasje champagne, gevolgd door de stappen van het menu. Ik had “Asteroid City” geselecteerd als mijn film, en met mijn voeten omhoog begon aan het heerlijke diner. Voorgerecht met een glaasje champagne en het privacyscherm omhoog, en Asteroid City op het IFE Behalve dat na 10 minuten er werd omgeroepen dat het IFE niet goed werkte, en opnieuw moest worden opgestart. Dat duurde 20 minuten.

Na het diner heb ik de film afgekeken, en ben ik gaan slapen. Wat nog niet zo makkelijk ging, want Korean Air trots zich op dat ze de cabine 23-25°C houden, en dat is erg warm. Dus met één AirPod in en het andere oor op mijn kussen ben ik in slaap gevallen.

Ik werd gewekt door de afdekservice voor het ontbijt, heb de nieuwe Indiana Jones film (“Indiana Jones and the Dial of Destiny”) opgezet, en ben daar heerlijk met een kopje koffie van gaan genieten. Na het ontbijt ben ik de film blijven kijken, en voor ik het wist werd er al omgeroepen dat we aan de daling waren begonnen. Wat voor mij nog een half uur te vroeg was, want de film was nogal lang (2 uur en 22 minuten).

Uiteindelijk zijn wij op zaterdag 28 oktober om 16:51 in Seoul geland, de geplande aankomsttijd was 16:15, dus we hadden een deel van onze vertraging ingelopen. Al in al zijn we vanuit Nederland door: Duitsland, Techie, een hoekje Oostenrijk, Slowakije, Hongarije, Roemenië, nog een hoekje Bulgarije, Turkije, Georgië, Azerbeidzjan, Kazachstan, en China gevlogen. Na een hobbelig stukje taxiën kwamen we aan bij de gate, en kon ik het vliegtuig verlaten.

De aankomst

Zoals traditioneel op vliegvelden mocht ik toen een marathon lopen naar de douane, om daar 20 minuten in de rij te staan. Eenmaal door de douane kon ik bijna meteen mijn koffer van de band halen, en doorlopen naar de uitgang.

Naar het hotel

Eerst wat geld uit de muur trekken, en dan naar de trein. Je hebt de keuze uit een zooitje banken, maar de namen zijn allemaal in het Koreaans, dus ik heb maar een willekeurige gekozen en wat geld er uit getrokken.

Nu ben ik op zoek naar de trein naar Seoul, en dan naar mijn hotel. Dus volg ik de bordjes “Airport train station”, hoe moeilijk kan het zijn. Na de vage bordjes te hebben gevolgd, kreeg ik de optie “Express train” of “All-stop train”. Ik moest naar het eindpunt, dus ik ben voor de “Express train” gegaan, dat was ₩11.000 (€7,75).

Na een uur kwam ik aan op Seoul Station, en moest ik op zoek naar de metro. Er stonden al waarschuwingen in de trein dat je eerst naar B3 moest, om daarna naar B1 te gaan voor de metro. Hoe moeilijk kan het zijn. Niet moeilijk, wel erg onduidelijk. Eerst naar B3, toen mijn kaartje aan het poortje laten zien, en toen wat? Nou nu moest ik een T-Money kaart kopen, de OV-chipkaart van Seoul. Dus ik ging naar de automaat, voor onbekende redenen moet je eerst een lege kaart kopen, en dan pas geld er op zetten. Om het makkelijk te maken accepteerden ze alleen contant geld.

Enfin, ik heb een kaart gekocht, en wat geld op gezet. Blijkbaar kun je het geld er ook weer af halen, dat zullen we later wel zien. Ik ga door het poortje voor de trein, en dan richting metro lijn 1. Ik blijf de bordjes volgen, moet door nog een poortje om “over te stappen”, en dan een collectie trappen, met lopendebanden voor je bagage. Uiteindelijk metro lijn 1 gevonden. Ze gebruiken in Seoul niet een eindpunt als richting, maar het volgende station in de richting. Dus het juiste perron gevonden, en toen één halte met de metro.

Hier mocht ik weer door een poortje, en toen was ik op mijn eindbestemming: City Hall. Nu nog op straat zien te komen, Google Maps zegt dat ik uitgang 4 moet nemen, maar dat is een trap. Dus moest ik een heel stuk teruglopen naar een lift. Toen nog een stukje naar het hotel lopen, en ik mocht mijn koffer de trap van het hotel op tillen. Na het inchecken ben ik naar mijn kamer gegaan, en heb ik mijn koffer uitgepakt. Was wel nog even verward door de volgorde van de liftknopjes, maar ik heb het gevonden. Interessant georderde verdiepingsknopjes

Uiteindelijk heeft het anderhalf uur geduurd om van het vliegveld naar mijn hotel te komen.

Een avondwandeling

Daarna ben ik nog een stukje gaan lopen, waar ik dit stuk kunst zag, bij een nep riviertje. Nepriviertje met waterval Ook kwam ik dit grappige gebouw tegen. Grappig gebouw Nog een stukje verder kwam ik bij de Gwanghwamun Poort. Gwanghwamun Poort Maar toen was ik moe, en heb bij de 7-Eleven wat noodles gekocht, en ben terug naar het hotel gegaan. Na wat lokale TV te hebben gekeken, en mijn noodles te hebben gegeten, ben ik gaan slapen in mijn warme kamer.